W lasach górskich prowadzonych rębnią stopniową dąży się do jak największej ilości odnowienia pochodzenia naturalnego. Odnowienia naturalne stosowane są przede wszystkim tam, gdzie skład gatunkowy drzewostanu jest dostosowany do siedliska i zbliżony do naturalnego.

Poprzez wykorzystanie samosiewu do odnawiania lasu utrwala się ekotypy drzew wykształcone na danym terenie, które są przystosowane do panujących warunków siedliskowych i klimatycznych. Drzewa o najlepszych cechach pozostawia się najdłużej na pniu by stanowiły źródło nasion.

Odnowienie pochodzące z samosiewu cechuje się znacznie większą ilością osobników młodego pokolenia niż w przypadku odnowień sztucznych. Daje to lepsze możliwości selekcyjne i wybranie do dalszej hodowli egzemplarzy dobrej jakości. Młode pokolenie pochodzące z obsiewu jest zróżnicowane wiekowo i pozwala na ukształtowanie wielopiętrowej struktury drzewostanu.

Możliwości naturalnego odnawiania lasu są uzależnione od lat nasiennych – czyli urodzaju nasion. Częstotliwość lat nasiennych zależy od gatunku drzewa, nasze rodzime gatunki lasotwórcze nie obradzają co roku. Buk obficie owocuje co 5-8 lat, natomiast u jodły lata nasienne powtarzają co 2- 4 lata. Taki rok nasienny należy odpowiednio wykorzystać, a wcześniej się do niego przygotować. W tym celu prowadzone są cięcia obsiewne, których zadaniem jest stworzenie właściwych warunków do kiełkowania nasion i wzrostu nalotów. W kolejnych cięciach odsłania się młode pokolenie drzewostanu stwarzając mu właściwe warunki do wzrostu. Okres odnowienia drzewostanu trwa ok. 40 lat w zależności od potrzeb hodowlanych gatunku.

W okresie obowiązywania poprzedniego Planu Urządzenia Lasu za okres 2008 - 2017 z wykonanych 584 ha odnowień 300 ha pochodziło z uznania odnowień naturalnych.

Tekst: Paulina Zdeb